Opleiding en Loopbaan

Als kleuter speel ik al juf voor mijn zusje. We maakten dictees op een krijtbord en regelmatig verschenen er uitnodigingen in de brievenbus om mijn ouders uit te nodigen voor een oudergesprek. Toch twijfelde ik op het atheneum of de pabo me genoeg uitdaging zou bieden. En toen was daar ineens de ALPO. Mijn twijfel verdween als sneeuw voor de zon en ik schreef me in voor de opleiding. Als voorproefje op de studie deed ik voor mijn profielwerkstuk onderzoek naar de betekenis van kindertekeningen. Toen werd mij al duidelijk dat ik de juiste studiekeuze had gemaakt.

 In 2013 begon ik aan de Academische Lerarenopleiding Primair Onderwijs in Utrecht. Ik heb deze opleiding met veel plezier gevolgd. De combinatie tussen wekelijks stagelopen, het reflecteren op en analyseren van mijn handelen in de praktijk en daarnaast bezig zijn met verdieping in theorie en het doen van onderzoek vond ik ontzettend leuk. Het zorgde ervoor dat ik me uitgedaagd voelde en ik goed voorbereid was op het werken in de onderwijspraktijk, zowel qua vaardigheden als qua werkdruk. Na het volgen van de opleiding kon ik dan ook niet wachten om alles wat ik had geleerd in te gaan zetten in de dagelijkse praktijk.

Na mijn afstudeerstage in groep 1-2 van Daltonschool Rijnsweerd, kwam ik via een open sollicitatie terecht op KBS Noorderpoort, een kleinschalige Daltonschool in Dongen. Daar mocht ik mijn eigen groep 1-2 draaien. De kinderen gingen vier dagen per week naar school en op vrijdag werkte ik aan onderzoeksvragen vanuit de school en stichting. Ik deed onder andere onderzoek naar kleutermethodes en ontwikkelde een effectieve directe instructie-kijkwijzer voor collegiale consultaties.

Na twee jaar kleuters, kwam er ruimte in groep 3 en werd mij gevraagd of ik daar uitdaging in zag. Ik zag de kleuters het jaar daarvoor naar groep 3 gaan en wist één ding zeker: die uitdaging ging ik maar wat graag aan, mits ik ruimte kreeg om spelend en bewegend leren in te voeren om de overgang tussen groep 2 en groep 3 te versoepelen. Die ruimte kreeg ik. De eerste maanden startte ik met het volgen van de methodes om ervaring op te doen met de leerlijnen van groep 3 en maakte ik enkele spelhoeken in het lokaal. Hoe meer zicht ik kreeg op de leerlijn van groep 3, hoe meer eigen keuzes ik durfde te maken in het waar nodig loslaten van de methodes en werken vanuit thema’s, hoeken en circuits op basis van doelen. Het resultaat: een vloeiende overgang van groep 2 naar 3, gelukkige kinderen, betere scores en een juf die helemaal op haar plek zat!

Gelijktijdig met de ontwikkelingen in groep 3 merkten we als school dat het Daltononderwijs zoals wij dat aanboden steeds minder aansloot bij de onderwijsbehoeften van onze leerlingen. Het schooljaar daarna startten we daarom met een nieuw team aan een vernieuwend onderwijs concept waarbij we als basisschool+ voorziening zijn gaan functioneren. Dit houdt in dat zowel de sociaal-emotionele, als pedagogische en didactische basis die we aanbieden zo breed is dat we een tussenvoorziening vormen tussen regulier en speciaal basisonderwijs. Ik vind het een feestje om met ons fijne team de kinderen thuisnabij passend onderwijs te kunnen bieden met veel ruimte voor spel en beweging.

Op dit moment ben ik, naast leerkracht groep 3 en kartrekker binnen de unit 1-2-3-4, auteur bij Junioruniversiteit. Daar schrijf ik samen met mijn collega Iris thematische onderwijsprojecten voor groep 3 en schrijf ik blogs over onderwijsverandering. Met deze leuke toevoeging aan mijn baan als leerkracht, hoop ik een steentje te kunnen bijdragen aan het inspireren van andere onder- en middenbouwleerkrachten en het stimuleren van het durven loslaten van lesmethoden en vertrouwen op jouw leerKRACHT.

Toegevoegde waarde academische achtergrond

Allereerst wil ik benoemen dat in mijn ogen juist de verschillen tussen leerkrachten en ieders eigen expertise in mijn ogen maakt dat er mooie onderwijsontwikkelingen kunnen ontstaan, ongeacht of die expertise op academisch niveau is of niet.
Wat voor mij de meerwaarde is van academici in het basisonderwijs is de vertaalslag tussen theorie en praktijk die je voortdurend maakt. Dit maakt dat je al analyserend en reflecterend tot oplossingen en werkwijzen komt. Voor mij zelf betekent dit een wisselwerking tussen bij het voorbereiden bedenken: waarom ga ik dit op deze manier aanpakken? En achteraf terugkijken: hoe kwam het dat wat ik deed wel of niet werkte en wat kan ik een volgende keer aanpassen? Daarnaast merk ik dat de schrijfvaardigheid die ik heb opgebouwd op de ALPO regelmatig van pas komt, bijvoorbeeld bij het schrijven van de schoolgids of kwaliteitskaarten. Binnen ons team merk ik dat ik mijn academische vaardigheden op dit moment optimaal kan benutten door het veranderingsproces waar we in zitten en de ruimte die we daarin als team hebben gekregen om de kinderen echt te zien en aan te sluiten bij wat zij nodig hebben.

Toekomst